Miguel de UNAMUNO aurait pu résumer sa philosophie comme ça. (Et moi aussi.)
le refrain de "Radikoj de l"dubo":
En nokto makabra Sur ŝvita kusen' Nestiĝis eterne Mordanta inkubo. Ne gajas mi kun, Sed ne povas mi sen Kreskantaj interne, pikantaj interne, vorantaj interne, Radikoj de l' dubo.